„Pokochać siebie takim, jakim się jest” - to dotyczy nas wszystkich. Dobrze, że Autorka porusza w swoich esejach również te fundamentalne zagadnienia dotyczące naszego bytu, istoty naszej egzystencji.. i to wszystko przedstawione w klarowny i zwięzły sposób.. ontologia, metafizyka..
Światło towarzyszy nam od samego początku i jest z nami przez całe życie. Do końca. Agnieszka Osiecka pisała: "Grajmy Panu w niebiosach./Grajmy Panu w dolinach./Z jego światłem we włosach/każdy życie zaczyna". Ostatnie słowa Goethego brzmiały "Więcej światła". Światło jest wszystkim. "Światło…/to archetyp/ludzkiego serca." - piękny wiersz.
Na studiach licencjackich jako specjalizację wybrałem biblioterapię. Literatura ma ogromną moc terapeutyczną, pomaga w leczeniu i to jest cudowne.
Wspaniały tekst :)
Najbardziej podoba mi się ten wiersz. Często pisanie jest wędrówką, a życiem słowa. Pozdrawiam serdecznie :)
Zgadzam się :) Autorka ma świetne pomysły :)
Wspaniały opis. Bardzo podoba mi się ten wiersz.
Chyba nie jest to opis rodzenia dziecka? :) ale oczywiście mogę się mylić ;) „ciąża poetycka” – kojarzy mi się z formą pewnego natchnienia, z czasem tworzenia :) „od razu w całości” – bez dłuższych przemyśleń nad ostateczną formą wiersza :) „zapładniają mnie/cudze słowa” – Może rozmowa z kimś zainspirowała do napisania wiersza? :) Gwałt – to chyba zbyt mocne słowo :)
Przepiękne porównanie :) Wiersz bardzo kobiecy. Wyraźny i delikatny. Piękny...
Grupy dyskusyjne zawsze są super :) "Podglądacze tekstów" :) świetny pomysł ;)