Z teorii literatury
z siebie pisze się wiersze
z przenośni
ciała
pragnień wilgotnych
tęsknot pępka
za matką
wiecznej melancholii okaleczonego
embrionu
pierwszego haustu niechcianego
powietrza
bezustannych powrotów
do fontann z monetą
wrzuconą przed laty
prozy
zapisywanej na ciele
bezdzietnej kroniki
z ułomnych liter
od ostatniej do pierwszej
kropli krwi
z abecadła macicy
autor: Barbara Elmanowska
ostatnia modyfikacja: 2010-01-30
Ta praca należy do kategorii:
Komentarze (0):
© Dominik Grabowski