O wierszu pewnego poety
Prosto i zwyczajnie
Czy tak już ostanie?
Przecież nie narzekam,
zadaję pytanie,
na które nigdy
nie ma odpowiedzi
To nic, nic nie szkodzi,
to nie dla gawiedzi,
nie dla mnie,
nie dla nich,
nie dla tych czy innych,
nie ma słów ani wspomnień,
ofiar ani winnych.
Nie ma, nie ma,
nic nie ma,
są tu tylko wiersze
i słowne potyczki,
przypadkiem nie pierwsze…
Więc coś jest, coś będzie,
początek naiwny,
waść mnie irytujesz,
waść jest jakiś dziwny,
zmuszasz do tworzenia
samych smutnych treści,
a każda część prawdy
w swych strofach pomieści
i tylko pytania
retoryczne wszędzie,
bo wszystkim wiadomo,
odzewu nie będzie,
a utwór tak bardzo
zwyczajny waszeci
raduje prostotą
tylko nasze dzieci
autor: Maria Mickiewicz-Gawędzka
ostatnia modyfikacja: 2010-09-06
Ta praca należy do kategorii:
Komentarze (2):
:)
Jeden z najlepszych wierszy tej autorki w treści i w formie, moim zdaniem.