Sól ziemi

Sól ziemi woda ze środka planety

Przyjęcie w pełni płomieni i piekła

Wiatr szaleje piach unosi moje łzy

Zapadam w sen w pejzażu tęsknień

Na ustach czuję głód w duszy ból

Tylko on pragnie potrzeby emocji

Przygnieciony do ziemi butem

Chłonę znów smutek cierpień

Wyciągnięta dłoń zareaguje agresją

Rozdartą przestrzenią w obiegu strachu

Stalowa linka wrzyna mi się w szyję

Wstyd pachnie winą na sumieniu