Ojciec

Na gzymsie wspomnień tak jak nić rozpięty

Zza mgły mych marzeń twarz ojca się snuje

Znów mnie obleją złych myśli odmęty

I łez goryczy ma dusza poczuje

Szpaler słoneczników z uśmiechem mnie wita

Jakaś dłoń mnie tuli i wskazuje drogę

Tato wołam...pamiętasz...lecz się nic nie pytam

Coś powiedział... lecz teraz spamiętać nie mogę

Chociaż lat już tyle wędruję po świecie

Radości i łez kosztuję po trosze

Lecz gdy tylko z tęsknotą mój los się zaplecie

Myśl o ojcu zapraszam….wejdź tu bardzo proszę