Pożegnalne tango

Pożegnalne tango

Stało się, świat się w smutku pogrążył,

zostawiłeś mnie bez słowa wyjaśnienia.

Stało się, młot kowalski serce zmiażdżył,

zostawiłeś bez żadnego ostrzeżenia.

Nim pojęłam co się stało,

serce o bruk się roztrzaskało

niczym fortepian Chopina.

Z rajskiej krainy do piekieł zostałam strącona.

Tango – lamet córek jerozolimskich.

Tango – krew Baranka na drzwiach egipskich.

Jest szafotem wspomnień ludzkich,

ognistym stosem cierpiącego,

drogą bez wyjścia ewakuacyjnego.

Pomimo to, świat nadal trwa,

słońce budzi się o świcie.

Pomimo to, Jankiel nadal gra,

weselnicy bawią znakomicie.

Niech tańczą cały czas,

ja nie mogę,

bo już nie ma nas.

W każdym śnie szukam cię jak oszalała.

Kasia Dominik