Normandia ku czci pamięci !

Spotkałam inny świat
na Normandzkich polach
ustawione krzyże pamięci
zbroczona krwistym kolorem czerwieni
ziemia
oblana łuną ognia

złowrogi odległy świat wspomnień
góruje nad wzgórzami
wśród urwisk i klifów
na formacjach skalnych Portes i Aiguille
tułacze cienie krążą wśród cmentarzysk poległych

Kamienne koce na francuskiej ziemi
pokrywają zimno przeszywające
wątło tlące się w okopach życia po śmierci
ich ciała
ku pamięci które spisała historia wojny

Drewniane krzyże mijamy… wskazują nam mapę tragedii
na żywych wrażliwych ludzkich sumieniach
powołują ducha pamięci
tchnąwszy weń nadzieje pojednania

Na moście pomniku nalotów
wyryte piętno łez walczących
dopóty dopóki ponad wrogiem
tworzymy siłę w jedności za wolność

Pont de Normandie strzec będzie
pomostu zwycięstwa i niech echem na tafli wody
przestrogą dla wszystkich żyjących
będą spadające bomby jak meteory
na ,, Ziemi Ludzi Północy ‘’

Do czasów wojny przywołując inne
jakże różne od dzisiejszego światy
ulęgając słabościom jednej chwili
czuwamy w ofiarnej modlitwie
w upuście żałoby wołając ku sercom

Post Hominum Memoriam Francjo
© Yvette Popławska Normandia we Francji

*** /moja inspiracja podczas wyjazdow na Uroczystosci w Normandii. Zdjecie autorskie Yvette Poplawska/


- Polski Cmentarz Wojenny w Grainville-Langannerie / Normandia jest największą polską nekropolią wojenną we Francji. Spoczywa na niej 696 poległych - przede wszystkim "maczkowców" z 1 Dywizji Pancernej, zabitych w czasie walk w Normandii, ale także licznnych żołnierzy Polskich Sił Powietrznych: 39 poległych w latach 1941-1944 (w tym jeden nieznany i jeden nie na ewidencji lotnictwa) oraz jeden lotnik Polskich Sił Powietrznych we Francji z 1940 r.
Zrodlo z Wikipedii - walki rowniez we Francji
https://pl.wikipedia.org/wiki/Stanis%C5%82aw_Maczek

General Stanisław Władysław Maczek (ur. 31 marca 1892 w Szczercu, zm. 11 grudnia 1994 w Edynburgu) – generał broni Wojska Polskiego, honorowy obywatel Holandii, kawaler Orderu Orła Białego.

- Francja 1940 [edytuj]
Nie zatrzymywany przez władze węgierskie, 21 października 1939 Maczek przedostał się do Francji [29].
Tam otrzymał przydział na dowódcę ośrodka wojskowego w Co?tquidan [31]. Został dowódcą lekkiej brygady pancernej w Sainte-Cécile [32]. Z powodu trudności czynionych przez władze francuskie nie udało mu się w pełni utworzyć planowanej dywizji pancernej. Faktycznie z całej dywizji do maja 1940 uformowano niecałą brygadę.
Po agresji niemieckiej w czerwcu 1940, Maczek na czele odtworzonej 10 Brygady Kawalerii Pancernej (10éme Brigade de cavalerie blindée) wyruszył na front w Szampanii[33]. Tam, wraz z elementami Brygady, walczył m.in. w walkach odwrotowych francuskiej 20 Dywizji Piechoty pod Champaubert-Mongivroux i wraz z elementami 59 Dywizji Piechoty w rejonie bagien Saint Gond[34].

Na skutek niewykonalnego rozkazu dowództwa o zajęciu Montbard i mostów na Kanale Burgundzkim, resztki brygady Maczka zostały odcięte. Generał wydał rozkaz o zniszczeniu sprzętu i przebił się wraz z pół tysiącem swych żołnierzy do Marsylii [35]. Stamtąd w przebraniu Araba przez Tunis, Maroko, Portugalię i Gibraltar dotarł do Szkocji.