poetka wyklęta
chciałabym już wyrosnąć z rozpaczy
mieć pewność że nie ranię słowami kartki
wciąż piszę tylko własną historię
poniemieckie mury milczały do mnie
o śmierci na każdym piętrze
otarłam policzki szepcząc w szczeliny
o znanym mi umieraniu
z ropiejącego samotnością brudu
znałam osobiście kilku oprawców
mnie wyklinały tylko sąsiadki
za niedomknięte drzwi na dole
autor: Maja Hypki-Grabowska
ostatnia modyfikacja: 2017-02-20
Ta praca należy do kategorii:
- Historia, tradycja
- Moralność
- Mrok, makabra, horror
- O postaciach literackich, historycznych, innych
- Płeć, ciało, tożsamość
- Samotność
- Śmierć, przemijanie
- Sztuka, artyzm
- Współczesność, codzienność
Komentarze (8):
8. 2017-03-23
Dziękuję za komentarz.
Podpis:
Maja Hypki 7. 2017-03-21
W utworze dominuje szczerość.
Podpis:
Zbigniew Gawiński 6. 2017-03-19
Dziękuję za komentarz :)
Podpis:
Maja Hypki 
© Dominik Grabowski