Klub Literacki RUBIKON
Klub Literacki RUBIKON

Pragnienia..

Bardzo pragnę,by na świecie,
Ludzie się kochali,
I ci biedni i bogaci,
Ci duzi i mali.

Aby nigdy tu na Ziemi,
Wojen już nie było,
By nie pieniądz rządził światem,
Ale ludzka miłość.

By nie było nigdzie głodu,
Dzieci syte były,
Choć to tylko są marzenia,
Pragnę,aby się spełniły!

Czy tak trudno by nam było,
Ludziom mówić:Bracie?,
Czy tak trudno ludzkim cechom,
Zamieszkać na świecie?

Bez miłości,szlachetności,
Dobroci,ogłady,
Ludzkość doprowadzi,
Do samozagłady!!!

Kilka wojen,prób jądrowych,
To druga przyczyna,
A skorupa Matki Ziemi,
Tego nie wytrzyma!

Więc do dzieła politycy,
Zniszczcie wszystkie bronie,
Jeśli tego nie zrobicie,
Będzie świata koniec!

Niechaj POKÓJ zapanuje,
Tutaj po wsze czasy,
Bo inaczej będzie koniec,
Ziemi oraz ludzkiej rasy!!!

 


autor: Zbigniew Szałkiewicz
ostatnia modyfikacja: 2011-08-31




Ta praca należy do kategorii:




Średnia ocena pracy to:
Ilość głosów: 0

Zaloguj się aby mieć możliwość oceniania prac.



Komentarze (0):


komentarze  autor