ile we mnie mnie...

Dziękuję za komentarze. Jak zawsze jestem trochę ciekawa interpretacji poza moja intencją.

Kiedyś na chodniku zauważyłam taką właśnie scenę, jeden gołąb chaotycznie, w pośpiechu dreptał wokół drugiego, martwego. Gołębie są monogamiczne. To była wielka tragedia, zupełnie niedostrzegalna przez świat, stąd na peryferiach. Nikt nie dzwonił po pogotowie itd. W pełnym ruchu ulicznym, w szczycie aktywności ludzkiej, rozgrywał się dramat, zupełnie niewidoczny do świata. Gołąb nie wiedział, co robić, szturchał tego martwego. Nic nie pomagało. Czułam sie trochę, jak on, w smutku, żałobie.

krótki wiersz z otwarta przestrzenią do własnej interpretacji jego zawartości.

dajesz duże pole do interpretacji,

ale podpisuję się, przynajmniej pod samym pytaniem,

a być wielokropkiem to rola każdego, choć niewielu chce to widzieć