Potępieńcy dyplomowani

Nie zaznali spokoju,

 pomimo dyplomu,

idą do kościoła,

 a potem do domu,

no i znów do kościoła 

 idą, idą, idą,

by  księdza obaczyć

 swą  duchową bidą.

 Chociaż nic nie czują

ani nic nie widzą

to  pełni pokory 

do świątyni  idą.

Kładą coś na tacę,

 pobożnie klękają.

Dlaczego tak  bardzo

się czegoś  lękają?

 Przecież mają  Boga,

 aprobatę księży… 

Czy modlitwa gorąca

 ten problem zwycięży

Czy oczyści ducha

nieoświeconego?...

Życzyć  więc  wypada:

wszystkiego dobrego 

tym ludziom  żałosnym,

czasem nawet znanym,

ale ślepym i głuchym potępieńcom

 dyplomowanym...