ERICA BAIN SPACERUJE PO MIEŚCIE

Rozrasta się owo zjadliwe i brutalne

prostactwo, które potem rozpościera

się po ulicach i miejscach publicznych

Maria Komornicka

na początku miasto było dźwiękiem

najbezpieczniejszym

twoim głosem i tego co jutro

we mnie

liryzm opowieści do mikrofonu

lekkie ubrania i uśmiechy

tamtych dnia miejsca godziny

rozpaczliwy krzyk

psa na końcu ich tunelu

utraciłam

obraz i dźwięk nie potrafią się stać

słowem czasem pozostaje

już tylko cisza

z detalu i dłoni

Inny ze snu

w jasnych barwach lekkich ubraniach

strach

ma swój dźwięk

zmieniłam płeć na

mszczące się zwierzę

jestem nocą i

mordercą być może

chyba każdy