ETTY HILLESUM SPISUJE WSPOMNIENIA POŚMIERTNE

1. to się zdarzyło
wówczas gdy praca czyniła

martwym

(choć jeszcze o tym nie wiedziałam)

a wszelkie ślady miał przykryć

wiatr podciętych skrzydeł

dym cielesny

języków upartych

i gdy słów obsesja

2. w styczniu ’42 jeszcze byłam

kapryśna choć nie brakowało mi

mięsa owoców

seksu czy filozofii

niedobory we krwi mojej

mówiono coś o jakimś rozwiązaniu

podobno ostatecznym

zabrali nam nawet rowery

3. Sylvia Plath pisała później do mnie

my ludzie jesteśmy

pionowi w czasach poziomu

ja dobrowolnie wyprostowana

do końca darmowym pociągiem

(naprawdę)

pamiętam tylko to mrowie nagich ciał

gdy nie było już seksu tylko przyspieszone oddechy

prawie jak przed obiektywem Spencera Tunicka

czekaliśmy zupełnie nieruchomi

w łaźni

ten naród dbał przecież o czystość

ale komu dziś są jeszcze potrzebni

samobójcy i ci co chcą cierpieć

za sześć milionów