Homo homini lupus est

c z ł o w i e k

    rzecz święta

        c z ł o w i e k o w i

czy to możliwe

    aby tak…

        l u d z i e l u d z i o m…

możliwe wszystko możliwe

myślisz

myślę…

    tak…

        boli…

l u d z i e  l u d z i o m…

jak to możliwe…

    że to

        co niemożliwe… stało się…

            możliwe…

l u d z i e…

l u d z i e… tak… l u d z i e    l u d z i e    l u d z i e

ich kości stawy skóra

zaledwie powleka

brzuchy piłki balony

nie wypełnia ich nawet

powietrze

nie uniosą ich wysoko

do raju

nie wzlecą ponad

drut kolczasty

z twarzy różnych min tysięcy

m a s a  b e z k s z t a ł t n a

inna do końca

zginąć musiała w całości nie mogła

tacy sami sami zostać pragnęli

o p r a w c y

o twarzy wyrytej w kamieniu

na skraju przepaści

innych światem przepaść

c z ł o w i e k i e m    jestem

c z ł o w i e k a    szukam