Jaki piękny świat...

Szły trzymając się za ręce,
Siostrzyczka i brat,
I nadziwić się nie mogły,
Jaki piękny świat.

Tu źródełko bije czyste,
Tam sarenka biegnie,
Tutaj jeżyk jabłko niesie,
Pomrukując gniewnie.

Tu jaszczurka a tam myszka,
Z norki skoczył zając,
I pokicał gdzieś przed siebie,
Ani się nie oglądając.

Tam konwalie a tu dzwonki,
I maki czerwone,
Są jastruny i dziewanna,
Kwiatów pełne błonie.

Szły więc dzieci polną drogą,
Słuchając dokoła,
Jak ptaszęta koncertują,
Muzyka wesoła.

Szły przez łąkę ukwieconą,
Zobaczyły las,
Tam nie idźmy Siostro Droga,
Wilki zjedzą nas.

W lesie mieszka Baba Jaga,
Dzieci więc się bać zaczęły,
A zmęczone już po chwili,
Na łące zasnęły.

Śniło im się coś pięknego,
Anioł Stróż je tulił,
I przez las prowadził,
Prosto do matuli.

Kiedy rankiem słonko wstało,
W rosie twarz umyło,
Głaszcząc buzie dzieci,
Promykiem zbudziło!

Dziatki patrząc ze zdumienia,
Oczy przecierały,
Bo w domu rodzinnym,
W swych łóżkach leżały.

Skąd się w domu wzięły,
Nawet nie wiedziały,
Bo pomocy swej udzielił,
Anioł Stróż wspaniały!

Bo Anioł Stróż zawsze,
Pomocą Ci służy,
Z opresji wyciągnie,
Czyś mały czy duży.

Więc dzieci kochane,
To nie trud i znój,
Odmówić modlitwę,
"Aniele Boży Stróżu mój"...