Klub Literacki RUBIKON
Klub Literacki RUBIKON

Paciorki jednego różańca.

Jola we Włoszech,
Danusia w Grecji,
Jedni w Kanadzie,
Inni są w Szwecji.

Każdy jak umiał,
Życie ułożył,
I chce z Rodziną,
Starości dożyć.

Choć już nie wszystkich,
Lecz jest nas wielu,
Wzywam Was wszystkich,
Tu,do apelu!

W IV Liceum korzystaliśmy,
Z nauk kagańca,
Pozostaniemy więc już na zawsze,
Paciorkami jednego różańca.

Gdy pękł różaniec,
Jego paciorki się rozsypały,
Zbieram Was wszystkich,
By powstał znowu różaniec cały!!!

Pragnę by kiedyś,
Gwarnie,wesoło,
Spotkać się kiedyś,
Pod NASZĄ SZKOŁĄ!

Łzy ciekną z oczu,
Spazm targa ciałem,
Kiedy pomyślisz,
Ja tu bywałem.

My się zmieniamy,
Świat też się zmienia,
Nam pozostały,
Szkolne wspomnienia.

Tych wspomnień szkolnych,
Nikt nie wymaże,
Czy się spotkamy?
Czas to pokaże!!!


autor: Zbigniew Szałkiewicz
ostatnia modyfikacja: 2010-01-31




Ta praca należy do kategorii:




Średnia ocena pracy to:
Ilość głosów: 0

Zaloguj się aby mieć możliwość oceniania prac.



Komentarze (1):


1. 2009-05-17

Zbyszku,ten wiersz jest taki prawdziwy.Niedowiary.Kilka słów,a tak poruszają.
Podpis: Olka



komentarze  autor