Do postaci z mojego wiersza

Nie zawsze mówisz to co chcę usłyszeć

Ale zawsze robisz to co jest całkowicie właściwie

Nie jesteś wcale piękny ale masz długie włosy

Nie piszesz wierszy lecz twoja mowa jest poezją

Kochasz mnie tak jak powinieneś kochać boginię

Uśmiercę twój świat otwierając oczy o świcie

Jestem twoją stworzycielką lecz nie potrafię wszystkiego

Zaklinaj mnie swym cichym szeptem każdej nocy natchnionej

Może w końcu twoja wiara wprawi mnie w śpiączkę

Boga który mnie wyśnił jestem tylko pokraczną naśladowniczką

Czy Bóg też mnie przytuli tak jak ja ciebie we śnie