Klub Literacki RUBIKON
Klub Literacki RUBIKON

wątek poboczny

1

krzesło nic nam nie powie
ani się nie obrazi
wytrącone z równowagi
wszystko przemilczy

nie wychyla się
zna swoje miejsce

trzeba zrozumieć
gdy uciążliwie skrzypi
nogi już nie tak sprawne
jak za młodzieńczych czasów

wiele zniesie
w końcu lepiej mu tutaj
wśród innych krzeseł

2

stół pragnie być podziwiany
rozsiada się ostentacyjnie
rozpychając łokciami

czasem mruczy pod nosem
o złym zachowaniu
cichych igraszkach pod blatem
wtedy czerwieni się i kryguje

bywa samotny
gdy wyraźnie mu czegoś brak

3

szafa jest skrzynią tajemnic
skrytą dla innych przedmiotów
milczy i nasłuchuje

chowa pod kurzem cudze dramaty
ile by dała by się nimi podzielić

jest naszym stróżem-zagadką
ciemną stroną i jasną
kiedy otwarta na innych

nigdy nie zdradzi

PS

udomowione lasy
spoglądają ukradkiem
wrośnięte w nasze korzenie
jak w ziemię

 


autor: Marcin Dydyna
ostatnia modyfikacja: 2012-02-12




Średnia ocena pracy to:
Ilość głosów: 0

Zaloguj się aby mieć możliwość oceniania prac.



Komentarze (0):


komentarze  autor