Fakty

Nie wiem

Ile prawdy usta mężczyzny rodzą

Ile kłamstwa w twarz mą uderza

Pragnę

Jak w kobiecej leży naturze

Wierzyć –jest słowo

Co prawdziwie samotność uśmierza

Prawdo

Jak poznać cię zdołam

Gdy błądzisz po drogach nicości

Odpowiedz

Gdy cię zawołam

W potrzebie spragniona miłości

Stań ponad białością odziana

Kłamstw mrocznych głowami

ze sprytem

Ledwie lecz jesteś widziana

I uwielbiana z zachwytem

Nie można

Nie znajdę rady

By wyzuć z mężczyzn te zmory

Lecz wierzę

Istnieje człowiek

Którego ustrzelą amory

Są fakty

Lepiej się już nie zdarzy

Pradziadów miłość się nie zbudzi

Uczciwa z prawdziwej poezji

Zbyt śpieszno dziś ludziom do ludzi

Kobieto!

Na nic Ci wiara

Stałość przepadła i szczere wyznania

Nie znajdziesz już czystej miłości

Bez jej uprawiania

Jak rolnik na swojej ziemi

Najszczęśliwszym się czuje na świecie

Tak tez się czuje mężczyzna

Leżąc na swojej kobiecie.