Zimowa pieszczota
zatańcz ze mną
raz ostatni
taniec znerwicowanej
wariatki
unieś w powietrze
spokojem nakarm
miłością usta
spragnione
w zimie za oknem
ciepłem w pokoju
przygarnij i zachęć
do głębszych oddechów
rozbudź pieszczotę
jak szron za oknem
niech wybuchnie
śmiechem
potem zapomnij
niech myśli pobiegną
a kołdra do rytmu
sny unosi stęsknione
autor: Katarzyna Tercha-Frankiewicz
ostatnia modyfikacja: 2022-08-05
Ta praca należy do kategorii:
Komentarze (0):
© Dominik Grabowski