Klub Literacki RUBIKON
Klub Literacki RUBIKON

Człowiek

„hej człowieku”

krzyczy ktoś na ulicy

nie za mną

bo jestem kobietą

tak wyglądam i tak mam w dowodzie

a szukam w sobie człowieka

czasem też rzucę mięsem

a ty obok mnie możesz też płakać

oboje jesteśmy ludźmi

gdy całowałeś mnie na ławce w parku

twoje długie włosy nas zasłaniały

to było wtedy gdy nie mogłeś oderwać

ode mnie swoich ust i dłoni

ale była też wtedy noc

gdy przemówiłam ludzkim głosem

a ty słuchałeś

my dwoje zagubionych ludzi

znów na chwilę odnalazło człowieka

 

wiersz nawiązuje do wiersza * * * (Uczę się ciebie człowieku...) Jerzego Lieberta


autor: Maja Hypki-Grabowska
ostatnia modyfikacja: 2022-06-22




Ta praca należy do kategorii:




Średnia ocena pracy to:
Ilość głosów: 0

Zaloguj się aby mieć możliwość oceniania prac.



Komentarze (0):


komentarze  autor