Recenzja tomu poetyckiego „Kołderka źle leży”- Beata Hypki

Prezentuję recenzję mojej publikacji, napisaną przez Beatę Hypki:

„Komuś, kto kocha jedyny kwiat, na jednej z wielu milionów planet, samo spojrzenie w rozgwieżdżone niebo wystarczy, by byś szczęśliwym”.

„Mały Książę” Antoine de Saint-Exupéry

Tomik odsłania niezwykłe bogactwo uczuć, wysublimowane emocje, bardzo osobiste przemyślenia. Czytelnik niejako otrzymuje pewnego rodzaju klucz do poznania tajemnic i zakamarków duszy podmiotu lirycznego. Trafny tytuł „Kołderka źle leży” rozszyfrowuje stan ducha autorki, siłę jego różnorodnych uczuć, odczuć i opinii na wiele spraw. Czas powstania utworu, brutalność obecnego świata, zło, bezradność, nagromadzenie bólu i cierpienia w wymowny sposób powoduje, że czytelnik dojrzewa do tego rodzaju poezji. Ponadto docenia, że mógł być zaproszony do tego świata. Lapidarność formy języka oraz wszechobecna ironia wzmacnia siłę przekazu. Kołderka, symbol bezpieczeństwa, oazy spokoju, wyciszenia i zapomnienia, tutaj uwiera, bo musi. Ogrom trosk, problemów życia codziennego nie daje ukojenia i komfortu psychicznego. Wybawieniem jest pojawienie się aniołów. One wnoszą nadzieję, bezgraniczną miłość, swymi cudownymi skrzydłami otulają, ochraniają każdego, przeciwdziałają krzywdzie i złu. Ich rola jest bezcenna, ułatwia czytającym przejść przez wszystko niepełne, niepoukładane. Niepełny dom, portfel, niepełna miłość, niepełne szczęście.

„Dzień dobry mój piękny aniele; jesteś;to wiem na pewno; poczułam twoje skrzydła”.

Katarzyna Tercha-Frankiewicz

Ten rodzaj poezji wzbogaca, rozwija i zmusza do refleksji. Pozdrawiam autorkę i dziękuję za tomik.

Beata Hypki