Klub Literacki RUBIKON
Klub Literacki RUBIKON

Tarasy

ogrody jesienią zamilkły

życie obumarło

drzewa popadły w melancholię

wysypując naręcza liściaste

 

nieopodal małej jabłoni

znajdowały się tarasy

kwiatów azjatyckich

 

miejsce to szczególnie magiczne

zarówno ze względu na kolorystkę

jak również skupisko ciekawych owadów

 

pochowano leżaki i stoły na grilla

zostało jedynie oczko wodne

ono żadnej pory się nie boi


autor: Grzegorz Skoczylas
ostatnia modyfikacja: 2021-03-22




Ta praca należy do kategorii:




Średnia ocena pracy to:
Ilość głosów: 0

Zaloguj się aby mieć możliwość oceniania prac.



Komentarze (1):


1. 2021-03-23

Super, jakby profetyczny ten wiersz :)


Podpis: (A) Maja Beata Hypki-Grabowska



komentarze  autor