cisza zaklęta w kamień

spotkałam kamień

był zamknięty szczelnie od dołu po szyję

niczym dostojny posąg Buddy

z oczyma wrośniętymi w siebie

ze skamieniałym uśmiechem

na posągowych ustach

milczał i raził spokojem

pukałam nie odpowiadał

za każdym puknięciem

słychać było chrzęst i trzaski

zamykanych skobli drzwi i wieżyczek

odgłosy zapadania się coraz głębiej

brzmiały mi w uszach

aż do samego środka kamiennej ciszy

po diamentowe serce

Wrocław, 27.12.2017 r.