Pszczoły

demiurgiczna miłość
wlana w metamorfozy
zamieszkała we wrzoścach
zbudziła swoje kapłanki
i rozrodziła ich siostry

statyka bycia spadła w domenę ilości
zajęta liczbą
dzieliła przestrzeń
liczyła czas
strzępiła latające płatki
zmętniła przeźrocza tęczowym poblaskiem

trzydziestego trzeciego słońca
kapłanki nie wracały
odliczone i oderwane
biegały niespokojne
w paroksyzmie niemocy
z ostatnim koszem złotego piasku

VIII 2017