nie wiedziałam że jestem malarką

w rytmie przyspieszonych oddechów

maluję ciebie kropelkami potu

z pamięci słów i dotyków

z okruszków snów o tobie

z nieodzowną pieczęcią pocałunków

i plątaniną dłoni

szukających początku i końca

naszych granic

jeśli nasze drogi się rozejdą

obraz wezmę z sobą

i oprawię w ramy ciszy

a światu obwieszczę

że jestem malarką uczuć

Wrocław, 31.08.2017 r.

Autor: Anna Paciorek

autor: Anna Paciorek
ostatnia modyfikacja: 2017-09-03

Ta praca należy do kategorii:

Średnia ocena pracy to:
Ilość głosów: 0

Zaloguj się aby mieć możliwość oceniania prac.

Komentarze (2):

2. 2017-09-04

dziękuję Maju za miły komentarz.

Podpis:

1. 2017-09-04

Przepiękny wiersz. Najbardziej podoba mi się: „jeśli nasze drogi się rozejdą; obraz wezmę z sobą

i oprawię w ramy ciszy”. Tyle osób nie wie, że jest artystami. A w każdym z nas to tkwi, niektórzy to pokazują na zewnątrz, inni nie.

Podpis: