***(rozpisałaś mnie w nawiasach...)

***

rozpisałaś mnie w nawiasach

na marginesie historii

i znów noszę w sobie drżenie

strach przed niebyciem

kapsułkę bezsenności

jest jednak takie miejsce

w którym napełniasz

filiżanki gorzkimi złudzeniami

i słodzisz prawdą

światło wiruje

w drobinach kurzu

a pod paznokcie wrasta

księżycowy pył naskórka

tam kaflowy piec

w kolorze musztardy

zastępuje ciepło słońca

tam

wyciągasz mnie przed nawias

i wypisujesz receptę na

życie

wieczne jak papier