dotknij mnie

dotknij mnie
sprawdź czy naprawdę żyję
czy jest we mnie jeszcze
niskopienny wrzos skromny
i róża i krzak ostu

mój oddech burza piaskowa
co zrywa więźby i dachy
z domów których już nie ma
powietrze którym próbuję oddychać
jest  zarazem  słone  jak morze
i suche jak pustynia
tych których próbuję zatrzymać
są dalej niż dotyk

zaglądają do okna serca
otwierają zamknięte drzwi  klatki  pamięci 
jak w lustrze widzę ich twarze uśmiechy
dotknij mnie abym poczuła
że ja  jeszcze jestem tutaj
na cyferblacie żywego czasu

Wrocław, 15.10.2015 r.