Klub Literacki RUBIKON
Klub Literacki RUBIKON

Zaglądam w twoją duszę jak w kroplę rosy

W niczym nigdzie

tak nie nucą

szepty wiatru

 słodkie i słone myśli

 

z poezją

spływają po ciele przyjemnie

to w niej jeszcze dopieszczam

zmysły

 

wygładzam falami morskimi 

ślady samotności i 

 w nieważkość unoszę

ciszę przyszłości

 

utrwalam  w siebie ciebie 

w romansie duszy rozmawiam

z sobą

z psem i mewami

 

z Tobą…

 

Kocham – mówię głośno

w cichą samotność

tajemnice

i słucham

 

mowy muszli i szukam

w kroplach rosy

czekam

na echo


autor: Wiesław Leszczyński
ostatnia modyfikacja: 2013-12-27




Ta praca należy do kategorii:




Średnia ocena pracy to:
Ilość głosów: 0

Zaloguj się aby mieć możliwość oceniania prac.



Komentarze (1):


1. 2017-10-04

Tytuł mimo pięknoslowia niepokojący. 

Kropla, która skupia i jednocześnie nie daje się prześwietlić, mimo przezroczystości. 

Stad to czekanie na echo, które milczy. 

Doświadczenie odrzucenia jak widać uszlachetnia. Nie tylko człowieka, także frazę. 


Podpis: Joanna



komentarze  autor