Ja, przemytniczka

Jacy  Wy wszyscy tutaj  piękni,

 i    jakże  dumne Wasze  lica,

oczy  błyszczące,  buzie gładkie,

ja Was podziwiam

nie od dzisiaj.

I przecież wcale mi nie idzie

o to,  by  w łaski  się wkupywać

i  komplementy   prawić  jakie…

Nie!

Ja po prostu  chcę  tu bywać,

 by  sens swym myślom wzniosły nadać,

tworzyć  coś  dla  Was

 i  dla siebie,

tak  trudno samej z sobą gadać,

gdy dusza  miota się  w potrzebie…

 Dziś  do twórczego weszłam grona

trochę  na przekór   i  przypadkiem,

 to nic, że  wcale  nie  proszona

w wierszach  przemycę   coś  ukradkiem

o tym i owym,

                         też  o sobie,

ważnych problemach  tego świata,

piórem  przekornym Wam  odpowiem,

 choć, prawdę mówiąc,   nie pytana…

Być może   komuś   gdzieś   podpadnę

jako zuchwała  ekscentryczka,

a może cień sympatii skradnę

ja,

trudnych wątków   przemytniczka.