Chaos postmodernistycznego dopasowania

Różność w stąpaniu, jedność w myśleniu

Analogia odruchów, spoidło...lustrzana przeszłość rodzinna

Społeczeństwo kategoryzujące Nas nie zadźgało spirytualizmu nadludzkiej dążności Superego

My wiemy to przecież, orzeł i reszka...psycholog nas bada, faszeruje

Ale tak daleko rozstąpione nogi chodu Ducha...Depakine Chrono, lub twoje oczy

Kocham, kochasz...czujemy, ale dławimy szósty zmysł przeznaczenia

Dławimy się mylnym instynktem odczucia miłości wyobcowanej, czarnej dziury antyduszy plusa i minusa

Nasze dualne Ego, spójrz...Bóg stworzył z nas puzzle, Diabeł nas poskładał

Codzienność nas rozłożyła

Pozostaliśmy robotami

Sens życia to otwarty związek

Nie chcę żyć

Ty wsiąkasz w to

Żegnaj