daję wciąż dla siebie słowa
podarowuję sobie trwanie
w twoim obrazie
zabierasz go ze sobą
dla własnych zatraceń
krzyczymy do siebie
wspólnością znaczeń
znad kanałów profesji
szum monologów
zaciera się razem
jakbyśmy już byli
nieśmiertelni
autor: Maja Hypki-Grabowska
ostatnia modyfikacja: 2011-11-21
Ta praca należy do kategorii:
Komentarze (1):
Napisałam to pod wpływem konkursu, który widziałam. Ale widzę, że myśli poetów idą podobnymi torami:)