Komentarze profilu (8)

Autor: Wiesław Leszczyński

To duże szczęście trafić tu, a jeszcze większa przyjemność poznawać Twoje myśli, także w tej  lirycznej odsłonie. Czekam i czekam na więcej. A za to bardzo dziękuję. 

Dziękuję, zdziwiłem się tym stwierdzeniem..."niezaprzeczalnie awangardowym".

Twoje wiersze zawierają duży ładunek metafizycznych udręczeń, egzystencjalnych dylematów, filozoficznych dociekań. Formuła, jaką przyjąłeś do ich opisu, łączy tradycyjne obrazowanie z nieoczekiwanym skrótem, semantycznym żartem, lingwistyczną grą. Daje to efekt lekko drażniący, ale niezaprzeczalnie awangardowy! 

milo poczytac ,to tesknota milosci ,ktorej sie nie przezylo.Zycze czerpac pokoj i milosc z przyjazni z samym Bogiem i podziwiac jego piekno ,ktore stworzyl.On Pana szuka ipragnie aby opisywal jego dziela a on natchnie tym co trzeba.

Odebrało mi dech w piersiach i mowę, ale zostało jeszcze słowo, które mogę wyrazić pisemnie. Mogę tylko bardzo, bardzo podziękować, za tak piękne wyrażenie się o poezji i artystach, o ożywianiu świata poezją, jak to pięknie Pani ujęła. To bardzo miłe móc usłyszeć te słowa o moich wierszach już po raz drugi od Pani. Ta duchowość Pani jest tak głeboka, że ciarki mnie przechodzą. Dlatego czuję i odczuwam, że całkiem, i tak szybko nie umrę, bo Pani energia na mnie spłynęła i dodaję otuchy, spokoju, i też, animuszu oraz wielkiej ochoty na życie, wigoru. Życie moje nie ma być dla samego siebie, ale trzeba oddawać też z niego dla innych. Co jest wszystkim w życiu najwazniejsze ?, to miłość, która wnosi w nasze wnętrze pokłady energii, która wyzwala w nas, to co człowiek ma w sobie najpiekniejszego. Uczucia  z miłością. Nie umrę, wiem to teraz, skoro tak Pani to pieknie przeżywa. Mogą to być rzesze wielbicielek, wielbicieli, ale poezja należy się tej każdej jednej z osobna, tak jak ją osobiście  odbiera i czuje. Tak jak Pani. Każdy ma serce i powinien tak robić, żeby z niego wypływało pragnienie życia, które ma być dobrą drogą w jego sensie, z celowością pozytywnych działań. Cieszę się, że wiersze moje mogą być dla Pani smakołykami. Pozdrawiam serdecznie.    

  Wiesławie, pan pisze wiersze, a ja czytam pana.

W wierszach twoich, zwłaszcza tych o miłości czuć tą twoją wrażliwość, którą nasycam się, czytając je. W swoją poezję wkładasz samego siebie, piszesz z głębi serca i dlatego odbieram Ciebie, że jesteś prawdziwy. Jej bogactwo odbieram przez zmysły. Poezja jest najprawdziwsza wtedy, kiedy możemy się nią delektować, czuć, smakować. Jest słodka i zmysłowa. Wprowadza czytelnika w prawdziwy nastrój, kiedy czuje się wolny i swobodny.

  Wielka jest potęga słowa, zwłaszcza pisanego.

Dobre wibracje słowa mogą zmienić świat na lepszy.

   To energia żywa!

Właśnie dopiero taka poezja ożywi świat.

   Poeci, którzy tak, jak pan mają tą wrażliwość na te wysublimowane energie, tylko Ci będą pisać z serca. Ich słowa, tak jak pana będą miały treść, nie będą to tylko puste słowa, ale tego nie nauczymy się na żadnej, nawet najbardziej renomowanej uczelni. 

Tylko poprzez rozwój samego siebie możemy to osiągnąć. Należy rozwinąć percepcję duchową, podnieść wrażliwość na wibracje ducha i umieć to przełożyć na plan materii, w tym przypadku na język słowa.

   Artysta Poeta będzie wtedy umiał przekazać swoją duchowość publiczności, będzie pisać z serca, to co czuje.Ale, żeby to osiągnąć należy się odważyć i wyruszyć w najważniejszą podróż swojego życia, w głąb siebie i tego swojego geniusza tam odnaleźć.

   I wtedy taka poezja, takie wiersze, jak Twoje będą przyprawiać o dreszcze nie tylko mnie, ale i innych, którzy się na te energie uwrażliwią.

Będą nas pobudzać, ożywiać, będziemy je czuć.

   Dobre słowa karmią, wzmacniają i budzą do życia.

Wtedy otworzą się nasze serca , które łakną tej wrażliwości, chcą się nią nasycić poprzez poezję.

   Myślę, że każdy poeta nosi w swoim sercu nieokreśloną tęsknotę. Doskonale zdaje sobie sprawę z istnienia tej zadry w sercu, tylko nie jest w stanie pojąć, czym w istocie jest to powracające uczucie o ogromnej sile i nieokreślonej przyczynie.

  I dlatego w końcu przychodzi moment zwrotny w życiu kiedy należy wejść na drogę ku odnalezieniu własnego ja i pogodzeniu się z samym sobą.

  Poeta Artysta tworzy w harmonii z naturą.

Ma pan przecudną wyobraźnię, która wpływa pobudzająco na energię twórczą, a tym samym przekładasz to na płodny swój umysł.

  Wiersze, a zwłaszcza miłosne erotyki powinny uderzać w najwrażliwsze struny dusz czytelników.

   Brawo!

W rozkoszne wieczory, przy kawce i w blasku świec uwielbiam się delektować pana wierszami. Są to chwile kiedy czuję się otwarta i swobodna. Bawmy się życiem, na tym polega jego piękno.

  Panie Wiesławie proszę pisać, dalej szlifować swój talent, aż powstanie brylant, ponieważ prawda przetrwa dzięki słowu pisanemu, prawda o nas samych. 

   Non Omnis Moriar

Serdecznie pozdrawiam!

Aż tak, że dreszcze :). W takim razie jestem bardziej czarodziejem niż autorem

wierszy :). Miło mi, że moje wiersze w ten sposób kogoś poruszają. Zaproszę 

wszystkich, jeśli coś takiego się jeszcze w moim życiu wydarzy. Wieczór taki 

zrobię niekoniecznie przy świecach, kawce, ale nie wykluczam. Chciałbym 

o księżycu nad brzegiem morza, na plaży przy spokojnej muzyce fal i lekkiego 

ciepłego powiewu znad morza. Posłuchasz strof oraz melodię i mowę morza. 

Dołożymy jeszcze do ognia kolejne polano i będzie można potańczyć do rana. 

Potem wraz z odpływem można będzie pozbierać bursztyny miłości i odpłynąć 

w swoje marzenia. Zrobiło się romantycznie :). Pozwolę sobie dalej pomarzyć 

o takim wieczorze:) Co do talentu, to być może każdy go odrobinę ma :).

Dopiszę tylko, że bez pracy trudno samemu talentowi. Trzeba go szlifować 

i pielęgnować.    

Jestem zachwycona. Jak dostaję dreszczy, to znaczy, że wiersze są świetne.

  Napisane z głębi serca.

Tylko to, co robimy z serca jest prawdziwe. Gratuluję!

Ja to po prostu czuję. Proszę pisać dalej Wiesławie- super, masz wielki talent.

Kiedyś na pewno wydasz tomik poezji i koniecznie będziesz mnie musiał zaprosić na swój wieczór autorski, przy kawce i blasku świec- serdecznie pozdrawiam.