specyficzny przekaz o wierze, o Bogu. Dobry, krótki wiersz a czymś ważnym.

Tak, ja też podziwiam takie osoby :) a wiersz "O stworzeniu człowieka" piękny :)

Na zakończenie fragment mojej ulubionej pieśni „Jezu, ufam Tobie”, której autorem jest ks. Wacław Kurowski:

Jezu, ufam Tobie od dziecięcych lat

Jezu, ufam Tobie, choćby zwątpił świat

Strzeż mnie dobry Jezu, jak własności swej

I w opiece czułej duszę moją miej

Dziękuję za wspaniałą rozmowę na temat wiary :) Pozdrawiam serdecznie :)

A. I obiecałam wiersz jeden z moich ulubionych od liceum:

ks. Wacław Oszajca
O stworzeniu człowieka

Nocą
wracał Bóg do siebie
brzegami lądów i oceanów
Zdziwił się że woda w popłochu
ucieka mu sprzed nóg
a ziemia pręży grzbiet
Zatrzymał się
łagodnym głosem przywołał wodę
delikatną pieszczotą oswajał ziemię
i kiedy były znowu razem
ramionami je ogarnął
przytulił
ucałował
pocałunek został odwzajemniony
i tak stał się człowiek

I warto poprawić. Bóg jest kontretnie miłością, a miłość bywa niewyznana.

Bóg jest dobrem więc ten kto czyni dobro jest po jego stronie. Pytanie czy jeśli nie nazywa tego dobra po imieniu to Bóg go odrzuci. Myślę, że nie. Tak bowiem też jest w związkach międzyludzkich, że ktoś głośno deklaruje miłość i oficjalnie kupuje serduszka z imieniem ukochanej osoby, a ją rani, krzywdzi. A ktoś w sobie kocha i choć nigdy tego nie nazwał to opiekuje się tą osobą i jest dla niej dobry i to jest przecież miłość. Choć powinniśmy dążyć do doskonałości by jedno z drugim się zgadzało, czyli nazywanie i czyn, dobra myśl, były jednym, ale nie zawsze tak jest. Podziwiam osoby, które mają jedno i drugie bardzo.

Fajna przypowieść :) 

Racja, jeśli Bóg jest złudzeniem, to i my jesteśmy złudzeniem, cały świat i kosmos, wszystko jest złudzeniem. 

Moim ulubionym fragmentem z książki „Hrabia Monte Christo”, jest rozmowa księdza z Edmundem :) w lochach zamku d’If. Edmund nie wierzył w Boga, ksiądz odpowiedział - „Bóg wierzy w ciebie”.

Podobają mi się też dowody Kartezjusza, dotyczące istnienia Boga :) Twierdził, że każdy człowiek posiada w sobie ideę Boga. I to jest dane/przekazane nam od Boga. Wierzymy, potrzebujemy Boga bo Bóg tego chce i wszczepia w nas potrzebę wiary.

Sporo się słyszy dzisiaj, że zachód Europy odchodzi od Boga. Staje się to modne. A przecież nie ma innej drogi do zbawienia jak tylko przez Boga. Każdy czy wierzy czy nie wierzy, na końcu drogi stanie przed obliczem Boga i zda relację ze swojego życia.

Jest taka przypowieść, nie pamiętam gdzie przeczytałam. O człowieku, który chciał zrozumieć Boga. Szedł z drugim człowiekiem brzegiem plaży. I powiedział, że nie rozumie i nie odczuwa Boga. Wtedy ten człowiek drugi zrobił dołek w piasku i nalał trochę wody z morza i powiedział, że Bóg to jest to morze, a człowiek ten dołek i nie można całego morza wlać do dołka. Dlatego człowiek nie jest wstanie w pełni odczuć i zrozumieć Boga, ale może być nim wypełniony. A ja ciągle patrzę w morze i czekam, by mnie ogarnęło i porwało ze sobą. Ciągle prześlizguję się pośrodku, chyba jednak ostatecznie zawsze wybierając wiatr od tego morza. Nawet jeśli jest złudzeniem to wtedy wszystko jest złudzeniem i nie będzie ono gorsze od innych złudzeń, a nawet lepsze, bo dające pociechę.

Pytanie, jak możemy poznać czy poznanie jest złudzeniem i czy jest to możliwe ;) Wiedza jest powiązana m.in. z naszymi zmysłami, doświadczeniem i rozumowaniem. Czy nasze zmysły kierujące naszą percepcją nie oszukują nas ;) Jak wiesz poznanie jest najważniejszą gałęzią filozofii :) Platon twierdził, że „przekonanie musi być prawdziwe i poparte dowodami” :) Czyli „przekonanie prawdziwe”, bez dowodów, jest złudzeniem (?) ;) George Berkeley, uważał, że wszechświat jest umysłowy :) idąc jego myślą ;) poznanie może być złudzeniem :) Mam nadzieję, że tak nie jest ;) ale jeśli tak jest :) to nic ;) bo Bóg istnieje naprawdę i to jest najważniejsze :)

Świetne pytanie Maju! :) Dziękuję :) Pozdrawiam serdecznie :) 

Złudzenie możliwe do poznania... A jeśli poznanie też jest złudzeniem? :)